بررسی مضامین اشعار فوزی المعلوف

فوزی معلوف در خانواده ای اهل علم و ادب دیده به جهان گشود، این شاعر مهجری در طی عمر کوتاه سی ساله آثاری گرانقدر در ادبیات عربی پدید آورد. اشعار این شاعر ملقب به شاعر الطیاره، دارای گرایش رمانتیستی و جهت گیری انسانی است و دیدگاهی بدبینانه در آثارش مشهود است که او را به ابوالعلاء معری نزدیک می کند. در این پژوهش، مضامین شعری فوزی معلوف، از نام آوران ادبیات معاصر عربی، مورد بررسی قرار گرفته که از جمله ی آن ها می توان به مضامینی چون عشق، زن، اشتیاق و درد دوری، نقد، وصف، تأمل، بدبینی و آزادی اشاره کرد. البته ابیاتی پراکنده در موضوعاتی چون مدح، رثاء، دعوت به بیداری عرب و مسائل اجتمائی چون فقر و ... نیز در دیوان وی مشهود است. فوزی شاعر اشتیاق، تفکر و تأمل است، که با مطالعه ی اشعارش می توان به عمق فلسفه ی آمیخته با زیبایی او پی برد. در این پژوهش، اشعار و مضامین به شیوه توصیفی _ تحلیلی و کتابخانه ای استخراج شده و فیش برداری از دیوان و منابع چاپی و غیرچاپی و استفاده از مقالات، از جمله ابزارهای گردآوری اطلاعات در این پژوهش می باشد.